Çocukluğum; annemin ruhu şad olsun! Darlık içinde olmamıza rağmen, öylesine güzel bir mutlu ve tatmin olmuş maddi ve manevi doygunluk içinde çocukluk ve delikanlılık yaşatmış ki her şampiyon olduğumda, her kürsüye çıktığımda; Aman oğlum; kazançlar, rütbeler,ünvanlar gelip geçicidir.
Kendini büyük görme, sana bu güç ve inancı verenin Allah olduğunu samimi ve duru olarak bil..
Kendini güçlü sanma her Kazanımın başında ki sıfat ne olursa olsun, ister Adana Şampiyonu, ister Bölge, ister Türkiye şampiyonu ol! Hiç bir önemi yok!
Önemli olan;Gayret ve disiplin ile elde ettiğin kazanım ve deneyimlerden, senden yardım isteyenlere aktarabiliyor? Öğretebiliyor? İyilik yapmayı, Bu yardım etme isteğini ruhunda hissedebiliyor musun?
Her işte; başarısızlığını ve başarını ve kazançlarını eşinle,çocuğumla paylaş!
Onları da yaptığın işe dahil et!
Her girdiğin yarışmada rakiplerinden çok "" tüm dikkatini kendine; ruh ve bedenine ver""" şampiyon da olsan bir sonraki yarışmada hangi hataları yaptığına kilitlen ve o hatalarını iyileştirme niyet ve gayreti içinde ol!
Sakın; çevreden yapılan övgü, kıskançlık ve olumsuz konuşmalara kulak asma ve kanma...Aldırış etme!
Her yarışmamda; bulunduğum yaşı değil çocukluğumu, delikanlılığımı hatırlar ve Canım Anamı yad ederim...
Ruhun şad olsun!Anam!
