Her bayramda usumda, yer alır bir düşünce kervanı...
Türkiye'min üstad Feylosoflarından Nermi Uygur'a göre insan;başkalarıyla diyaloğa girdikten sonra etkileşen, önce “ben” olan, daha sonra ise “bizleşen” bir varlıktır.
Ve bu yolla insan, çok anlamlılık ve çok boyutluluğu, „‟kendisinin olmayan düşünceleri”, “başka benlerin” vasıtasıyla elde etmeye hazır bir vaziyete gelir.
Benim usumda aklıma ilk gelen ve ilk tanıdığım benlik; hem annem hem babam olan Canım Anamdır ...
Her duygumun,düşüncemin filizlenmesinde o vardır ..
Bayramlar da öyle;Annem tarafından Türk Kültür örf ve adetlerimize göre yetiştirildik ve yaşadık...
İnanın o kutlama adetlerimiz evlendikten sonra da, en ırak bölgede de olsak Can Dostum Gülay'ımın uyum ve saygısı ile devam etti ..
Ayrı bir konu olmasına karşın ana/baba evindeki geleneğin evlilikte devam ettirilmesi "evlendiğin kişi ile uyumuna ve karşılıklı saygı ile orantılı"dır. Çok şükürler olsun ki biz, bu yönden her iki ailenin de gönlünü yapma yönünden çok şanslı idik ..
Yoksa evlilikte sorunların ana sebeplerinden biri haline gelebilecek tek taraflı yönlendirmeler; evliliğin, zorlamalı birliktelik olarak yaşanmasına sebep olabilmekte...
Çekirdek ailem ile birlikte de: Ta ki Can Anam hakka yürüyünceye kadar...Bu geleneksel Bayram kutlamaları devam etti...
Aradan geçen süreçte,mesleki yaşam koşulları da örf adet ve geleneklerimizin değişimine etkisi oldu...
Bulunduğumuz mesleki ortamın standart bayram kutlama zorunluluklarını da aştıktan sonra ki çekirdek ailemiz içinde kutlamalar da;
günümüz sosyo-politik koşullarına uyarak; genel olarak sosyal medya üzerinden mesajlaşma, bir tatil , gezinti ve dinlenme anlayışına dönüştü...
Üstad Nermi Uygur'un başta belirttiğim düşünceleri gibi "" kendimin olmayan düşüncelerin de etkisinde en az kalarak,can dostum
Gülay'ım ile oluşturduğumuz yaşam stratejimizle, bayramları olumsuzluklardan sakınarak sağlıklı, güzel, dinamik, huzurlu kutlamanın peşindeyiz...
Bayramınızı en içten dileklerimizle kutluyoruz 🧿🧿
